Γκουάβα(Guava)
Γκουάβα (ισπανική προφορά: γουάβα, Guava) είναι γένος τροπικών θάμνων και μικρών δέντρων της οικογένειας των Μυρτοειδών. Περιλαμβάνει γύρω στα 100 είδη και είναι ιθαγενές στο Μεξικό, την Κεντρική Αμερική, τη βορειότερη Νότια Αμερική, σε μέρη της Καραϊβικής και σε μερικά μέρη της Βόρειας Αφρικής. Σήμερα καλλιεργείται σε όλες τις τροπικές περιοχές. Η γκουάβα αναφέρεται με το όνομα Psidium guajava σε ποικίλες ιατρικές αναφορές.
Έχουν τα τυπικά χαρακτηριστικά των Μυρτοειδών, δηλαδή σκληρά φύλλα σκούρου χρώματος, τα οποία είναι απλά και το μήκος τους φθάνει τα 15 εκατοστά. Τα άνθη τους είναι λευκά, με πέντε πέταλα και πολυάριθμους στήμονες.
Σε πολλές τροπικές περιοχές, μεταξύ των οποίων και στη Χαβάη, μερικά είδη έχουν εξελιχθεί σε ζιζάνια. Από την άλλη πλευρά, μερικά είδη είναι πολύ σπάνια και ήδη τουλάχιστον ένα από αυτά , η γκουάβα της Τζαμάικας ή P. dumetorum έχει πια εξαφανιστεί.
Τα γένη Accara και Feijoa (= Acca, γκουάβα ανανάς) είχαν συμπεριληφθεί παλαιότερα. Η ονομασία προέρχεται από τη γλώσσα των ιθαγενών Αραουάκων, μέσω της ισπανικής, guayaba.
Καλλιέργειες
Τα φυτά αυτά καλλιεργούνται σε τροπικές και υποτροπικές χώρες για τον εδώδιμο καρπό τους. Πολλά είδη καλλιεργούνται για εμπορικούς σκοπούς. Η γκουάβα-μήλο (P. guajava) είναι η πιο γνωστή διεθνώς.
Τα ώριμα δέντρα στα περισσότερα είδη είναι κάπως ανθεκτικά στο κρύο και μπορούν να αντέξουν θερμοκρασίες των 5°C, σε αντίθεση με τα ώριμα φυτά.
Γαστρονομία και διατροφική αξία
Τα φρούτα γκουάβα είναι στρογγυλά σε σχήμα αχλαδιού. ενώ η διάμετρός τους κυμαίνεται από 3 ως 10 εκατοστά. Έχουν χρώμα ωχροπράσινο προς κίτρινο (το δεύτερο όταν είναι ώριμα, μόνο σε μερικά είδη, ή ροζ με κόκκινο σε άλλα). Ο πολτός του είναι λευκός ή πορτοκαλί προς σομόν και έχει πολλά σκληρά κουκούτσια και άρωμα, που θυμίζει αυτό των αρωματικών φρούτων, όπως μήλων, φρούτων του πάθους ή φράουλας. Έχει ξινή αλλά ευχάριστη γεύση και άρωμα που θυμίζει αυτό των ροδοπετάλων.
Το φρούτο τρώγεται εξολοκλήρου. Πολλοί άνθρωποι προτιμούν να αποκόπτουν τους μεσαίους σκληρούς σπόρους που βρίσκονται μέσα στον πολτό. Ο πολτός είναι πολύ γλυκός στο κέντρο του, ενώ προς τα έξω είναι πικρός όπως στα άγουρα αχλάδια, ενώ η φλούδα είναι πικρή στη γεύση αλλά πλούσια σε φυτικές χημικές ουσίες. Συνήθως την αφαιρούν, όμως μπορεί να αποτελέσει μέρος δίαιτας ως πλούσια πηγή φυτικών ινών
Συχνά επίσης το φρούτο προσφέρεται ως επιδόρπιο. Στις χώρες της Ασίας, η φρέσκια άγουρη γκουάβα εμβαπτίζεται σε σκόνη από δαμάσκηνο ή αλάτι. Η γκουάβα που είναι βρασμένη χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την παρασκευή γλυκών, μαρμελάδων, ζελέ και χυμών. Επίσης στην Ασία παρασκευάζεται αφέψημα από τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού. Ο χυμός γκουάβας είναι πολύ δημοφιλής στο Μεξικό, στην Αίγυπτο και στη Νότια Αφρική. Οι κόκκινες guavas μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάση για αλατισμένα προϊόντα και να αντικαταστήσουν την τομάτα, ειδικά σε όσους είναι ευαίσθητοι στα οξέα της τελευταίας.
Το ξύλο του φυτού χρησιμοποιείται για τη προετοιμασία καπνιστού κρέατος και για διαγωνισμούς μπάρμπεκιου στη Χαβάη.
Συχνά τα φρούτα γκουάβα θεωρούνται υπερφρούτα, πλούσια σε βιταμίνες Α και C, Ω-3 και Ω-6 λιπαρά οξέα και φυτικές ίνες. Χαρακτηριστικό είναι ότι μία μόνο γκουάβα περιέχει 4 φορές περισσοτερη βιταμίνη C απο ένα πορτοκάλι. Το φρούτο είναι επίσης πλούσιο σε κάλιο και μαγνήσιο.
Η διατροφική αξία εξαρτάται από το είδος, καθώς η γκουάβα-φράουλα περιέχει μόλις 37 χιλιοστογραμμάρια βιταμίνης C για κάθε 100 γραμμάρια.
Τα φρούτα περιέχουν ακόμα πολλά αντιοξειδωτικά.
Διατροφική αξία ανά 100 γραμμ. εδώδιμης μερίδας
Θερμίδες 36-50
Νερό 77-86 g
Φυτικές ίνες 2,8-5,5 g
Πρωτεΐνη 0,9-1,0 g
Λίπος 0,1-0,5 g
Τέφρα 0,43-0,7 g
Υδρογονάνθρακες 9,5-10 g
Ασβέστιο 9,1-17 mg
Φώσφορος 17,8-30 mg
Σίδηρος 0,30-0,70 mg
Καροτίνη (Βιταμίνη A) 200-400 I.U
Βιταμίνη C 37-400 mg
Θιαμίνη 0,046 mg
Ριβοφλαβίνη 0,03-0,04 mg
Νιασίνη 0,6-1,068 mg
Χρησεις στην ιατρική
Τα φύλλα κυρίως του φυτού έχουν γίνει αντικείμενο έρευνας για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες από τη δεκαετία του 1950.[7] Επί παραδείγματι, από προκαταρκτικές ιατρικές μελέτες, έχει διαπιστωθεί η χρήση του φυτού για τη θεραπεία του καρκίνου, φλεγμονών και του πόνου.[8][9][10]Τα αρωματικά έλαια από τα φύλλα γκουάβας έχουν δείξει ισχυρή δράση κατά του καρκίνου σε πειράματα στο εργαστήριο.
Στην παραδοσιακή ιατρική, τα φύλλα γκουάβας χρησιμοποιούνται για τη διάρροια και για τη θεραπεία του διαβήτη.
Το εξωτικό φρούτο Γκουάβα είναι πολύ πλούσιο σε βιταμίνη C . Μισή κούπα φρούτου περιέχει 188 mg βιταμίνης C και 56 θερμίδες. Καλύτερα είναι να το φάτε ωμό.
Γκουάβα. Οφέλη Υγείας
Η Γκουάβα είναι αποτελεσματικη στη θεραπεία της ανδρικής υπογονιμότητας, πρόσφυσης και άλλες ανωμαλίες.
Η Γκουάβα έχει συσχετισθεί με την επούλωση των πληγών, όταν εφαρμόζεται εξωτερικα.
Η Γκουάβα έχει αιμοστατικες ιδιότητες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της αιμορραγίας της μύτης.
Η Γκουάβα βοηθά τη θεραπεία δυσεντερίας, αναστέλλοντας τη μικροβιακή ανάπτυξη και την εξάλειψη των επιπλέον βλεννων από τα έντερα.
Η Γκουάβα βοηθα τον οργανισμό στην καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών που παράγεται κατά τη διάρκεια του μεταβολισμού και στην πρόληψη των χρόνιων παθήσεων που συνδέονται με την ηλικία, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, καταρράκτης και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Γκουάβα είναι μία από τις πλουσιότερες πηγές διαιτητικών ινών και, ως εκ τούτου, είναι καλό για αυτούς που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.
Η Γκουάβα, είναι καλη για εκείνους που προσπαθούν να χάσουν βάρος.
Γκουάβες μπορούν να βελτιώσουν την υφή του δέρματος και να βοηθήσει στην αποφυγή των προβλημάτων του δέρματος. Για το σκοπό αυτό, μπορείτε είτε να το φας νωπό ή να πλύνετε το δέρμα με ένα αφέψημα των φύλλων και καρπών.
Χυμος απο αγουρη Γκουάβα ακατέργαστη ή το αφέψημα των φύλλων γκουάβα-είναι γνωστό ότι θέτουν σε ανακούφιση βήχα και κρύο.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η γκουάβα είναι πολύ αποτελεσματικά στην πρόληψη του καρκίνου και των καρδιακών παθήσεων, ακόμη και σε ανθρώπους.
Η παρουσία των σύνθετων υδατανθράκων και διαιτητικές ίνες σε γκουάβα κάνει αποτελεσματική στην μείωση χοληστερόλης και των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
η γκουάβα είναι ένα αποτελεσματικό αντιοξειδωτικό.
Η Γκουάβα έχει αποδειχθεί να είναι επωφελής για τα άτομα που πλήττονται από τις ακόλουθες παθήσεις:
Οξέωση, Άσθμα, Βακτηριακες λοιμώξεις, Συνάχι, Η συμφόρηση των πνευμόνων, Σπασμοί, Επιληψία, Η υψηλή αρτηριακή πίεση, Παχυσαρκία,Προφορική Έλκη,Κακή κυκλοφορία,Παρατεταμένη εμμηνόρροια, Πονόδοντο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου